بهبود مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری

ناتوانی در یادگیری به اختلالات گوناگونی اشاره می کند که برفراگیری، حفظ، درک، سازمان دهی یا استفاده از اطلاعات کلامی و غیرکلامی تأثیر می گذارد. ناتوانی ها، نارسایی های خاصی هستند که فراگیر نبوده و بنابراین متفاوت از اختلالات روانی محسوب می شوند. پژوهش حاضر با روش تحلیلی- اسنادی به بررسی مفهوم و ابعاد ناتوانی های یادگیری و ارائه راهکارهایی برای بهبود مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به این ناتوانی ها پرداخته است. بدین منظور با بررسی ادبیات پژوهش و مطالعات انجام شده در این زمینه، ابتدا مفهوم ناتوانی های یادگیری و ابعاد و مؤلفه های آن مورد بررسی قرار گرفته، سپس ضمن معرفی مختصری از مشکلات دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری به بررسی مشکلات مربوط به مهارت های اجتماعی دانش آموزان به عنوان یکی از مهمترین این مشکلات پرداخته شده و راهکارهایی برای تقویت آن ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که علی رغم گستره ی وسیع ناتوانی های یادگیری و مسائل ناشی از آن، می توان با استفاده از روش های تربیتی مناسب، مهارت های اجتماعی این دانش آموزان را تا حد مطلوب بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان ، ناتوانی های یادگیری