نقش غنی و زیبای فضای سبز در جامعه سنتی

نقش غنی و زیبای جامعه سنتی، حاصل سالها تلاش و همت محققانی چون علامه حلی و دیگر عالمان بزرگ این سرزمین بوده اند کهعلاوه بر دارا بودن علن الهی و آشنایی با مهندسی زمانه خود سعی بر تلفیق این علوم نموده و با تاسی از آیات ناب الهی شاهکارهایعظیمی را خلق نموده اند که می توان ادعا کرد بی نظیر هستند و ریشه در سنت و فرهنگ و مذهب و باورهای این مرز و بوم دارد تاجایی که غنا و زیبایی تار و پود معنوی آن است که طرحها و نقشهای کلی را به هم پیوند می دهد.اصول معنوی حاکم بر معماری سنتی ایران، ریشه های عمیقی در فرهنگ و اندیشه های این مرز و بوم داراست برخورد و آمیزشعنصر ایرانی با جریانهای فرهنگ و هنر و اندیشه اسلامی ، سیمای تازه ای به هنر ایرانی بخشید. معماری ایران پس از اسلام از طراحی،ظرافت و دقت بی نظیری برخوردار شد. ارتباط و تلفیق فضاهای مختلف نسبت به هم و ایجاد معابر بزرگ و متناسب برای سهولترفت و آمد عابران و تلفیق فضای سبز و کاشت درختان با سایه های دلپذیر و خنک در حاشیه خیابانها و جاری شدن نهرهای پرآب اززیر درختان و تلفیق زیبای آن با درختان بی اختیار انسان را به یاد آیات زیبای بهشتی می اندازد.در ضمن برای رسیدن به یک محیط پایدار باید هر چه بیشتر به طبیعت نزدیکتر شویم و آن ممکن نیست مگر با استفاده از عناصرموجود در خود طبیعت یعنی استفاده از گونه های کمیاب در طبیعت برای احیاء آن و نیز رسیدن به یک محیط پایدار و سالم مثلاستفاده از گیاهان دارویی بی خطر و حتی مفید برای سلامتی انسان.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، جامعه سنتی ، فضای سبز ، گیاهان دارویی ، حکمت اسلامی ، معماری سنتی