هویت بخشی به فضای شهری برای رسیدن به حس تعلق مکانی

امروزه بسیاری از انسانها به دلیل عدم وابستگی به محیط زندگیشان دائماض در حال جابجایی و تغییر مکان از جایی به جای دیگر هستند. یکی از دلایل عمده این امر عدم احساس تعلق به مکانی خاص می باشد که از نبود هویت در محیط نشأت می گیرد. ایجاد هویت در محیط باعث می شود که شخص به مرور زمان ارتباط نزدیکی با محیط برقرار کرده و در نهایت خود را متعلق به محیط و جزئی از آن بداند. این هویت به واسطه دوعامل ایجاد می شود، در ابتدا عناصر کالبدی و بصری محیط از جمله عناصر پدیداری که یک مکان را از مکان های دیگر متمایز می کنند و سپس مجموعه ای از عوامل ادراکی که شامل دیده ها، خاطره ها، احساسات و تجربیات شخص از مکان می باشد. این دوعامل سبب ایجاد تصویر ذهنی و به دنبال آن هویت مکانی می شود. هر چه شخص احساس هویت مکانی بیشتری داشته باشد، خود را به محیط وابسته تر می داند. در این زمان است که تعلق مکانی شکل می گیرد. شکل ظاهری و کالبدی شهر تأثیر بسزایی در ایجاد تصویر ذهنی و به دنبال آن هویت مکانی در ذهن شهروندان دارد. در محیطی که این تصویر شفاف نباشد، شخص احساس ناامنی و به دنبال گم شدگی در محیط خواهد داشت.ارتقاء هر چه بیشتر عناصر هویت بخش شهری، دستیابی به هویت مکانی و در پی آن احساس تعلق مکانی و وابستگی به محیط را افزایش داده و رضایتمندی را به همراه دارد. در این مقاله سعی بر این است که در ابتدا مفهوم هویت، مکان، و ارتباط آنها با هم به طور کامل تعریف شده، سپس عوامل هویت ساز در فضای شهری و تأثیر آن بر رسیدن به حس تعلق مکانی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هویت ، تصویر ذهنی ، تعلق مکانی