بررسی نوع انگیزش گردشگری ناصر خسرو در سفرنامه از دیدگاه روانشناسانه جامعه شناسانه کرامپتون

بشر در طول حیات خودش چرا گزینه ای به نام سفر را برگزید؟ انسان های بزرگ چرا مقصد خاصی رابرای گردشگری انتخاب می کنند؟ و در انتخاب خویش به دنبال تأمین چه نیازها و رسیدن به چه اهدافیمی باشند؟ پاسخ به سؤالات بالا از آن جهت مهم می نماید که افراد و اشخاص تاثیر گذار بر روی جنبه هایمختلف حیات بشریت مانند ناصر خسرو که بر شعر و ادبیات و سفرنامه نویسی ایران زمین تأثیری شگرفو آثاری جاودان نهاده است. حتی به سفر رفتنشان نیزمی تواند برای دستیابی به اهدافی والا در راستایخدمت به انسان و انسانیت باشد و مطالعه بر روی این اهداف می تواند پرده از اسرار بسیاری بگشاید وجنبه های مختلفی از شخصیت و زندگی آنان و عصری که درآن زندگی می کردند را هرچه بهتر و بیشترنمایان کند. در این مقاله تلاش شده است پس از معرفی مختصری از ناصر خسرو و گردشگری و پرداختنبه نظریه ی کرامپتون و بیان معرفی هفت انگیزه ای که او برای گردشگری عنوان کرده است، به تطبیق ویافتن مصادیقی برای هر عنوان و انگیزه در خصوص ناصرخسرو و سفر هفت ساله ی وی پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سفرنامه ناصر خسرو ، گردشگری ، انگیزه سفر ، نظریه ی کرامپتون