مطالعه و بررسی سیلاب ویرانگر مهرماه 1391 شهر بهشهر

وقوع سیلاب مهرماه 1391 شهر بهشهر واقع در استان مازندران موجب خسارات شدید جانی و مالی شده است. در این رابطه عوامل طبیعی و انسانی دخیل هستند عوامل طبیعی در شرایط عادی خسارت زا نبوده، آنچه که مسلم است عوامل انسانی موجب وقوع سیلاب های مخرب و تشدید اثر عوامل طبیعی و بروز خسارات می گردند. عوامل انسانی قابل کنترل بوده، می توان با ارائه راهکارهای صحیح و مناسب خسارت ممکن را به حداقل رساند. هدف از تحقیق حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر وقوع سیلاب و ارائه راهکارهای فنی کنترل آن در منطقه مورد بررسی می باشد. در این بررسی ابتدا نقشه های توپوگرافی 1:25000 منطقه تهیه و موقعیت و مشخصات حوزه آبخیز بالادست تعیین گردید. پس از بررسی دفتری و میدانی شامل نقشه برداری از مقاطع مختلف آبراهه ها و جمع آوری دادههای هواشناسی مقادیر دبی سیلاب محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که عوامل مؤثر بر وقوع سیلاب در منطقه مورد مطالعه عبارتند از استاندارد نبودن سازه های احداث شده بر روی رودخانه، ساخت و سازهای غیر مجاز و تجاوز به حریم آبراهه، بهره برداری غیر اصولی از اراضی بالادست، حمل تنه و سرشاخه درختان و زیرشویی دیوارهای کناری آبراهه ها بوده است. در انتها راه های کاهش دبی پیک سیلاب و کم کردن خسارت ناشی از آن ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دبی سیلاب ، حریم آبراهه ، حوزه آبخیز ، شهر بهشهر