کار و مدیریت آن از دیدگاه نهج البلاغه

حضرت على علیه السلام ضمن دفاع از اصول و موازین دین مبین اسلام از کار و تلاش در مسیر احیا و آبادانى جامعه دریغ نکرد و مزارع و باغهاى متعددى را احیا و آباد کرد. در مدت خلافتخویش نیز از کار غافل نگشت. در طول حیات خود اثرى گرانبها به نام نهج البلاغه را به یادگار گذاشت. در این اثر جاویدان بسیارى از آموزههاى الهى، سیاسى، مذهبى، اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى و... آمده است نیاز به کار از قرون باستان وجود داشته است و هرچه مىگذرد، بر اهمیت آن افزوده مىگردد. کار قسمت اعظم از زندگى انسان را در بر مىگیرد کار مبتنی بر فعالیت فکری و بدنی است از نظر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بر پایه دو عامل آبادى و عمران زمین و پاداش عادلانه براى کار مىتوان جامعهاى سالم بنا نهاد. کارمجموعه عملیاتى که انسان با استفاده از مغز، دستها، ابزار و ماشینها براى استفادهى عملى از ماده روى آن انجام مىدهد و این اعمال نیز متقابلا بر انسان اثر مىگذارد و او را تغییر مىدهد. در این مقاله سعى شده استبا بهرهگیرى از نهجالبلاغه و کتب مرتبط با آن و استفاده از اندیشههاى برخى از متفکران، کار بررسى شود و با دیدگاه جامعهشناختى مقارنه و مقایسه گردد

کلیدواژه ها:

کار ، تقسیم کار ، کار آزادانه و اجبارى ، بیکارى ، کارهاى شایسته ، کارهاى ناشایست