بررسی تاثیر معماری پایدار درکیفیت و پویایی فضاهای دانشکده معماری

پرورش خلاقیت ذهنی دانشجو در فضایی که زشت، بی تناسب، بی روح، بدون توجه به ارگونومی انسانی طراحی شده است بسیار مشکل بوده، درصورتی که کیفیت فضایی ، متناسب بودن و کارکردی بودن آن تأثیر بسزایی در پرورش ذهنی یک دانشجو به خصوص، دانشجوی هنر و معماری دارد. دراین مقاله به معرفی یکی از جریان های مهم معماری که طراحی پایدار نامیده می شود، پرداخته شده است. وسعی بر آن است که با بررسی معنا و مفهوم پایداری و اهداف اصلی معماری پایدار ، بهبود سطح کیفی فضاها ، بررسی فضاهای تشکیل دهنده یک دانشکده معماری با تأکید بر معماری پایدار، دانشجوی معماری و ارتباط آنها با فضا و طبیعت پیرامون خود به ضوابط و معیارهایی دست پیدا کنیم ،که طراح را دریافتن راه حل نهایی یاری رساند. یافته های این مقاله میتواند ما را در ایجاد فضای انسان ساخت بهینه تر، دانشکده های کاراتر و نیز به بیان نظریه های جدیدتر، که با طبیعت توام بوده یاری دهد. ضرورت توجه به این مطلب با دانستن اینکه، در ایران دانشکده های معماری به طور خاص برای این موضوع طراحی نشده اند ویا در هنگام طراحی به این موضوع توجه نشده است. نهایتاً سعی می شود به مشخص شدن فاکتورهای مؤثر راهکارهای لازم برای طراحی بهینه دانشکده معماری با تأکید معماری پایدار ارائه گردد

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، کیفیت فضایی ، پویایی ، دانشکده معماری