معماری پایدار با بهره گیری از سیستم سرمایش ایستا در معماری بومی ایران مطالعه موردی روستای دست کند میمند کرمان

با به وجود آمدن بحران انرژی و مشکلات زیست محیطی توجه جامعه جهانی به این مسائل جلب شد و مبحث توسعه پایداری به عنوان توسعه ای که نیازهای کنونی بشر را تامین نماید ولی توانایی نسل آینده را در بر آوردن نیازهایشان کاهش ندهد، در رشته های گوناگون مطرح گردید. به این منظور در معماری، مباحث معماری پایدار مطرح شد است. از طرف دیگر در معماری های بومی راهکارهایی دید می شود که نشان دهند همگامی معماری با محیط است و می تواند در زمینه معماری پایدار امروز نیز استفاده شود. در این راستا در پژوهش پیش رو سامانه سرمایش ایستا به عنوان یکی از این راهکارها در نمونه موردی روستای میمند کرمان مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش با مطالعه کتابخانه ای سیستم های سرمایش ایستا بررسی شده است و سپس با حضور میدانی در روستا و مشاهده اطلاعات جمع آوری شده و تحلیل گردیده است. نتایج این تحقیق نشان دهنده آن است که هرچند عوامل متعددی در ساکن شدن در این منطقه تاثیر گذار بوده است. اما سکونت در طی زمان در خانه های در پناه زمین پاسخگوی نیازهای اقلیمی منطقه نیز بوده و موجب تداوم و گسترش زندگی در آن منطقه شده است. استفاده از بناهای در توده زمین با توجه به خصوصیات آن و در شرایط اقلیمی مناسب می تواند در راستای معماری پایدار امروز نیز مورد استفاده قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری پایدار ، طراحی اقلیمی ، سرمایش ایستا ، روستای میمند کرمان