بررسی اثر ولتاژ و زمان در اصلاح الکترواسمزی خاکهای رسی واگرا

یکی از پدیده های الکتروسینتیک در خاک الکترواسمز می باشد که سیال منفذی خاک به واسطة اعمال یک جریان یا ولتاژ ثابت DC توسط الکترودهایی که در آن نصب می شوند، حرکت می کند . در این مقاله سعی شده است از این روش در اصلاح خاکهای رسی واگرا استفاده شود . کاربرد الکترواسمز باعث کاهش چشمگیر غلظت یون سدیم در قطب مثبت و افزایش آن در قطب منفی می گردد و بدین ترتیب در ساختمان خاک و مشخصات فیزیکو -شیمیایی آن تغییراتی ایجاد می شود. ضرایب TDS ،PS ،SAR که ملاک تشخیص خاکهای واگرا می باشند در قطب مثبت به طور قابل ملاحظه ای کاهش و در قطب منفی افزایش می یابند، بنابراین در قطب مثبت، خاک کام ً لا غیرواگرا می گردد . کاربرد ولتاژ بالا به موازات درمان واگرایی موجب ترک خوردگی خاک می گردد و بدین ترتیب کاربرد این روش در اصلاح توده های خاکی که در ارتباط با جریان آب می باشند (مانند هسته سدها) ممکن است تخریب سازه خاکی را به دنبال داشته باشد. به نظر می رسد ولتاژ مناسب برای عدم ترک خوردگی در نمونه آزمایشگاهی حدود 0/13v/cmباشد.

کلیدواژه ها:

رس واگرا ، الکتروسینتیک ، الکترو اسمز ، کاتیون ، هسته سد خاکی