نگاهی تطبیقی به مفهوم محله در اسلام و ایران کهن قبل از اسلام

محلات کانونهای همسایگی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی درشهرها هستند که براساس تشا بهات انسانهای ساکن دراین محدوده های شهری شکل گرفته اند؛ هنگامی که نام از محله برده می شود، معمولاخاطراتی نوستالوژیک به ذهن مت بادر میشودکه این خاطرات نقش بسته درحافظه تاریخی انسان بوده وریشه در باورها وشیوه زندگی انسانها دارد؛ محلات به عنوان عنصری کالبدی- کارکردی دردل شهرها دربردارنده نقش ه ای مختلفی از جمله ساماندهی کالبد ی، اجتماعی، فرهنگی ودینی در زون های مختلف شهری را ایفا می کند؛ برخی شهرشناسان منشا شکل گیری محلات را دستورات اساسی دی ن اسلام میدانند؛ حال این سوال مطرح است که محلات درشهرهای اسلامی، دارای چه وجوه تشا به وتمایزی هستند؟ و این ساختارهای شهری درنقاط مختلف جهان ازنظر شکل وزیرساخت، دارای چه خصوصیاتی می باشند؟ این پژوهش که حاصل مشاهدات عینی ومطالعات کتابخانه ای است به شیوه تحلیلی- تطبیقی سعی درواکاوی مفهوم محله درسیرتاریخی شکل گیری شهرهای اسلامی وایران قبل از اسلام دارد، این مقاله که از منظر هدف، تحقیقی بنیادی می باشد، با دیدگاهی قیاسی سعی درگسترش مرزها ی دانش بشری درخصوص ریشه ، شکل وساختارمحلات درنقاط مختلف دنیا خواهد داشت

کلیدواژه ها:

شهر ، محله ، ساختار ، کالبد ، فرهنگ