نگرشی نو به مسئله ی اخلاق حرفه ای وکیل و حقوق شهروندی

اخلاق حرفه ای یکی از مقوله هایی است که در دنیای امروزی در هر حرفه ای مطرح بوده و حرفه وکالت نیز ازاین گستره مستثنا نیست. رعایت اصول اخلاقی علاوه بر این که موجب برکت در شغل وکالت است ؛ باعث حفظ اعتماد واطمینان مردم به جامعه وکالت می شود.گزاف نیست اگر گفته شود که اهمیت صلاحیت اخلاقی وکیل همسنگ صلاحیتعلمی و حرفه ای او و محک آزمایش او در محکمه ریزبین اجتماع است. نقضاصول اخلاقی از جانب یک وکیل علاوه براین که اعتماد موکلش را خدشه دار میکند بلکه شان و رسالت این شغل خطیر را از منظر جامعه نیز با سوالات جدی مواجهمی نماید. وکیل به عنوان شخصی که می تواند نقش حیاتی در احقاق حقوق حقه موکل ایفاء نماید، الزاماً مکلف به رعایت «اخلاق حرفه ای» در ارائه خدمات حقوقی نیز می باشد. در واقع، اخلاق بایستی در سرلوحه ارائه خدمات حقوقی تلقی شده و همواره به مثابه موسیقی متن جامعه وکالت مدنظر قرار گیرد. وکالت به سان سکه ای دو رو است که یک روی آن در چارچوب «حق شهروندی» برای مراجعین و موکلین نمودار می گردد و روی دیگر آن در قالب «تکلیف برای وکلا» اما این مسأله به معنای نبود حق برای وکلا نبوده و اینان نیز در مقام خویش، از حق شهروندی موکلین و مراجعه کنندگان متمایز است. به این تعبیر که گرچه بر وکلاست که اخلاق حرفه ای را در زمان انجام فعالیت وکالتی رعایت نمایند، اما باید از حقوق شهروندی وکلا نیز در قبال اخلاق حرفه ای دفاع کرد و اجازه نداد که اخلاق حرفه ای از چنان دامنه مفهومی برخوردار گرددکه حقوق شهروندی وکلا را نقضکند. در این مختصر سعی بر این است که به ارتباط اخلاقی و حقوقی بین وکلا و شهروندان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، حقوق شهروندی ، وکالت ، وکیل و موکل