بررسی طول جت پرتابی در پرتاب کننده جامی (مطالعه موردی: سد مخزنی بالارود)

پرتاب کننده جامی سدهای بلند، با بهره گیری از سرعت زیاد جریان ورودی به جام، قادر است جریان سیلاب خروجی از سرریز را بصورت یک جت پرتابی آزاد به نحوی منحرف نماید که در فاصله مطمئنی دور از سرریز و سد، در حوضچه استغراق و یا بستر رودخانه فروافتد. هدف از این تحقیق بررسی طول جت پرتابی از لبه پرتاب کننده تا محل برخورد با بستر پایین دست بر روی پرتاب کننده جامی سد بالارود اندیمشک می باشد. مقدار و محل وقوع طول جت پرتابه با توجه به نتایج بدست آمده از روش های USBR، (0.9)USBR،USACE (0.85) و کاواکامی با نتایج واقعی حاصل از مدل ازمایشگاهی، مورد مقایسه و بررسی قرار گرفته است. مقایسه نتایج بدست آمده نشان می دهد که روابط USBR،USACE و کاواکامی با اطلاعات اندازه گیری شده در سرریز سد بالارود مطابقت کامل نداشته ولی رابطه کاواکامی مطابقت نزدیکتری با نتایج نسبت به دیگر روش ها دارد. روش کاواکامی کمترین میزان درصد اختلاف را در برآورد طول پرتابه (22 درصد) در مقایسه با مقادیر حاصل از اندازه گیری مدل آزمایشگاهی دارد و بیشترین اختلاف مربوط به روش USACE می باشد.

کلیدواژه ها:

پرتاب کننده جامی ، مدل فیزیکی ، سرریز سد بالارود ، اندیمشک