متناسب سازی مدل سوات در برنامه ریزی توسعه کشاورزی روستایی موردی: روستاهای بخش خاوومیرآباد شهرستان مریوان

هدف پژوهش حاضر بهرهگیری از تکنیک کارآمد سوات در قالب برنامه ریزی توسعه کشاورزی روستایی جهت تدوین راهبردها کارآمد به منظور پویایی بخش کشاورزی منطقه مورد مطالعه و حرکت در مسیر توسعه روستایی است. پژوهش کاربردی حاضر توصیفی تحلیلی بوده و جهت گردآوری اطلاعات آن از دو روش کتابخانه ای و میدانی مبتنی بر مصاحبه بهره گرفته شده است. جهت وزن دهی عوامل بیرونی و درونی تاثیرگذار از دیدگاه 02 نفر از کارشناسان کشاورزی و توسعه روستایی منطقه و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات و تدوین برنامه توسعه کشاورزی بخش نیز از تکنیک سوات و روش رتبه بندی مجموع رتبه ای استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که منطقه مورد مطالعه دارای 8 نقطه قوت و 9 نقطه ضعف درونی و 9 فرصت و 8 تهدید بیرونی می باشد. وضعیت مجموع امتیازات ماتریس عوامل درونی و بیرونی ، منطقه مورد مطالعه را در موقعیت تهاجمی قرار می دهد و در میان راهبردهای این موقعیت برنامهریزی جهت ایجاد بازارهای هفتگی و روزانه جهت فروش محصولات تولیدی در منطقه با توجه به نزدیکی به مرکز شهرستان، راهبرد اولویت دار اجرایی است

کلیدواژه ها:

تکنیک سوات ، توسعه کشاورزی ، روستاهای بخش خاوومیرآباد شهرستان مریوان