توسعه پایدار در معماری و شهرسازی

امروزه عدم توجه به توسعه پایدار و در راستای آن معماری پایدار موجب افزایش بیش از حد مصرف انرژی و برهم خوردن شرایط طبیعی و اکوسیستم ها شده است. با توجه به کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدید ناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار در کشور ما، معماران می توانند با طراحی معماری پایدار، فضایی مناسب و مطلوب به وجود آورند. معماری پایدار، معماری است که به ویژگی های محیطی و مکانی خود پاسخگو بوده و به اقلیم، انسان، فرهنگ و محیط زیست احترام می گذارد. توجه به مفهوم پایداری در معماری و شهرسازی می تواند زمینه مناسب برای رسیدن به این هدف را فراهم آورد. در این پژوهش، از مطالعات کتابخانه ای با رویکردی توصیفی بهره جسته و یافته ها، حاکی از آن است که بین اصول مطح شده در معماری پایدار و معماری و شهرسازی ایرانی رابطه مستقیم وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، معماری و شهرسازی ، شهرسازی ایرانی