مطالعه آزمایشگاهی بیوسنسورها برای شناسایی مخاطرات زیستی با پایه اکسیدهای فلزی نانو ساختار

دراین مطالعه آزمایشگاهی ساخت یک نانو بیوسنسور جهت شناسایی سیانید مورد بررسی قرار گرفته است. این نانو بیوسنسور پاسخ مناسبی جهت اندازه گیری سیانید بدون ماده واسطه( تسهیل کننده الکترون) از خودنشان می دهد. نانو ذرات اکسید روی با روش سل- سنتز شده و این نانو ذرات با قطر 75 نانومتر جهت اصلاح سطح الکترود گرافیتی برای تثبیت بهتر آنزیم مورد استفاده قرار گرفته است. آنزیم بکار رفته HRP ( پراکسیداز) می باشد که کاتالیست واکنش تجزیه هیدروژن پراکسید است و اثر بازدارندگی سیانید بر روی این واکنش اساس عملکرد این بیوسنسوراست. برای بررسی رفتار الکتروشیمیایی بیوسنسور از روش آمپرومتری استفاده شده است. و این بیوسنسور پاسخ خطی درصد بازدارندگی درمحدوده غلظت سیانید بین 3μM تا 24μM با حد تشخیص 0.62μM و ضریب همبستگی 0.98 برای 8 نقطه از خود نشان می دهد. شرایط بهینه عملکرد بیوسنسور شامل pH، غلظت هیدروژن پراکسید واختلاف پتانسیل اعمالی محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

پراکسیداز ، نانو اکسیدروی ، سیانید ، آمپرومتری ، بیوسنسور