گزینش ژرم پلاسم مقاوم چغندر قند به Polymyxa betae با دوروش الایزا ونانو حسگر زیستی در مقیاس وسیع

به منظور شناسایی منابع مقاومت به Polymyxa betae درجنس Beta از دو روش آزمون داس- الایزا و نانو حسگر زیستی مبتنی بر سیستم فرت استفاده شد. در روش سرولوژیکی الایزا از آنتی بادی اختصاصی علیه پروتئین نوترکیب گلوتانیون- اس- ترانسفراز (GST ) P. Betae و در نانو حسگر زیستی مبتنی بر سیستم Florescent Resonance TransferEnergy (FRTE) از آنتی بادی متصل به نقاط کو انتومی و پروتئین GST متصل به ردامین استفاده شد. برای ارزیابی مقاومت چغندرقند به P. betae تعداد 60 ژنوتیپ چغندرقند و 33 راس شمار از Beta spp در خاک آلوده کشت شدند. ارزیابی مقاومت با هردو روش براساس فراوانی بوته های مقاوم نشان دادکه B. maritime 547 ، B. procumbensB. macrocarpa و توده های SB23 و M211 از گونه B. vulgaris با فراوانی بوته های مقاوم بالای 60 درصد جزء منابع مقاوم به P. betae به حساب می آیند. گروه بندی خوشه ای برمبنای فراوانی بوته های مقاوم ومیزان جذب نور (Optical density) مبین دقت بیشتر روش مبتنی برنانو حسگرزیستی بود.

کلیدواژه ها:

مقاومت ، P. Betae ، GST ، داس الایزا ، نانو حسگرزیستی