امکان سنجی ارتقاء تصفیه خانه فاضلاب جنوب اصفهان با بیوراکتورهای نوین USBF در مقیاس پیشتاز

هدف از این تحقیق بررسی عملکرد بیوراکتور نوین USBF در ارتقاء تصفیه خانه های فاضلاب شهری به روش لجن فعال متعارف است. در این مطالعه از یک پایلوت 2250 لیتری استفاده شد و فاضلاب ورودی به بیوراکتور از حوض های ته نشینی اولیه تصفیه خانه فاضلاب شهری جنوب اصفهان تامین گردید. عملکرد سیستم در زمان های ماندهیدرولیکی 600، 400 و 200 دقیقه در سامانه های زیستی و با غلظت زیست توده (MLSS) در حدود 3000 میلی گرم بر لیتر(مشابه با شرایط عملیاتی تصفیه خانه) ارزیابی و با عملکرد تصفیه خانه فاضلاب درمقیاس واقعی مقایسه شد. نتایج نشان داد که بیوراکتور نوین USBF در زمان ماندهای یادشده به ترتیب دارای راندمان 89، 93 و 86 درصد می باشد. در مقابل، درتصفیه خانه فاضلاب جنوب اصفهان در شرایط مشابه و در زمان ماندهیدرولیکی 400 دقیقه در فرایند تصفیه زیستی، راندمانی در گستره 89-75 درصد دارد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که سیستم بیوراکتور نوین USBF در مقایسه با فرایند لجن فعال متعارف در زمان ماند کوتاه تر عملکرد مطلوب تری داشته و می تواند به عنوان یک گزینه مناسب جهت ارتقاء تصفیه خانه های فاضلاب موردتوجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اUSBF ، لجن فعال متعارف ، تصفیه فاضلاب ، ارتقاء تصفیه خانه فاضلاب ، محیط زیست