بررسی تاثیر سطوح مختلف بنزیل آمینوپورین بر روی رشد نوساقه در انگور رقم تامپسون سیدلس

انگور (Vitis vinifera) از مهم ترین محصولات باغی در سراسر دنیا است. تکثیر انگور از طریق بذر، خوابانیدن شاخه، قلمه و کشت بافت صورت می گیرد. در تمام روشهای مرسوم تکثیر موانع هتروزیگوسیتی، فضا، زمان و خواب بذر، عملکرد را محدود می سازد. کشت بافت به عنوان ابزاری جهت تولید ماده گیاهی اولیه انگور (عاری از بیماری، کلونهای انتخابی و محلی و هیبریدهای جدید) به کار می رود. محرک اصلی برای تولید ساقه نابجا در ریزنمونه جوانه کناری، جداسازی فیزیکی ریزنمونه از گیاه والد و تنظیم کننده های رشد می باشد. در این آزمایش به بررسی اثر چهار سطح BAP (صفر، 2،1 و 4 میلی گرم در لیتر) برروی سرعت رشد انگور در 4 تکرار پرداخته شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف BAP از نظر تاثیر بر رشد نوساقه جوانه کناری وجود دارد. سطح 4 میلی گرم در لیتر BAP به عنوان موثرترین سطح شناخته شد. همچنین بهترین خط رگرسیون برای پیش بینی نرخ رشد ساقه حاصل از جوانه کناری ترسیم گردید.

کلیدواژه ها:

انگوز ، بنزیل آمینوپورین ، کریمسون سیدلس ، نوساقه