اثر متیلویولوژن بعنوان بازدارنده زنجیره انتقال الکترون کلروپلاست روی توسعه بیماری آتشک

پیشتر شواهدی مبنی بر نقش زنجیره انتقال الکترون کلروپلاست در اثر متقابل باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) با میزبان در سطح ظهور علائم، تظاهر ژن های وابسته به ردوکس سلولی و همچنین رادیکال های فعال اکسیژن با کاربرد اوراسیل بعنوان بازدارنده این زنجیره در محل پروتئین D1 ارائه شد. به منظور تایید نقش زنجیره، در این تحقیق تاثیر متیلویولوژن به عنوان بازدارنده بین کمپلکس فتوسیستم I و محل احیاء NADPH مورد بررسی قرار گرفت. پایه های سیب MM-111 متحمل MM-106 (نیمه حساس) و ارقام گلابی هاروسوئیت (Sweet Harrow) (متحمل) و اسپادونا (Spadona) (نیمه حساس) بوسیله کشت ساقه در محیط درون شیشه مستقر و پرآوری و نمونه های گیاهی با غلظت های 0/1، 0/5، 1، 10 و صفر (شاهد) میلیگرم بر لیتر متیلویولوژن با استرین Ea273 بصورت کشت توأم و تحتانی آلوده سازی شدند. تأثیر متیلویولوژن در کاهش علایم بیماری با شاخص های سرعت پیشرفت نکروز بر اساس تعداد میانگره آلوده، طول ساقه آلوده و تغییرات PH محیط رشد در یک دوره 174 ساعته پس از آلوده سازی بررسی شد. داده ها نشان دادند که متیلویولوژن سبب تاخیر در بروز علائم شبیه استفاده از اوراسیل شد. که با قطع زنجیره و تأثیر آن بر ظهور علائم بیماری تأیید کننده این مطلب است که محل اثر باکتری جایی، در این زنجیره است.

کلیدواژه ها:

آتشک ، زنجیره انتقال الکترون ، متیلویولوژن