تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های پیاز بومی مقاوم و حساس به بیماری پوسیدگی ریشه

گیاه پیاز Allium cepa L.) یکی از محصولات مهم بوده که عوامل محدود کننده ی رشد، بالاخص بیماری ها از جمله پوسیدگی ریشه و طبق در اثر Fusarium oxysporum f.sp .cepa و بیماری ریشه سرخی در اثر قارچ Phoma terrestris (syn. Pyrenochaeta terrestris) می باشد که هم اکنون از بیماری های مهم و همه گیر مزارع پیاز کاری کشور بوده و موجب کاهش در تولید و نیز خسارات قابل توجهی به این گیاه می شوند.مقاومت بدین دو بیماری توسط یک ژن کنترل می گردد. لذا، جهت، بررسی هایی در خصوص ژنتیک مقاومت ژنوتیپ ها روی ده ژنوتیپ از ژنوتیپ های بومی با طیف های گوناگون مقاومت در مقایسه با دو ژنوتیپ خارجی و مورد کشت در سطح کشور انجام شد. در مطالعات سیتوژنتیکی ویژگی های ژنتیکی ژنوتیپهای مورد آزمون شامل: تعداد کروموزوم، طول بزرگ ترین و کوچک ترین کروموزوم، نسبت طول بزرگ ترین به کوچک ترین کروموزوم، میانگین نسبت بازوی بلند به کوتاه، میانگین نسبت بازوی کوتاه به بلند، میانگین طول کروموزوم ها و تقارن کاریوتیپی در هر ژنوتیپ مورد بررسی قرار گرفت.