بررسی روابط فیلوژنتیکی جمعیت های انگور زراعی و وحشی متعلق به نواحی ساحلی خزری آذربایجان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره کلروپلاستی

در این تحقیق به منظور تعیین ساختار ژنتیکی تنوع در جمعیت های زراعی و وحشی انگور سواحل خزری آذربایجان از 3 نشانگر ریزماهواره کلروپلاستی استفاده شد. با استفاده از این نشانگرها در جمعیت های مورد مطالعه مجموعاً 7 الل مختلف مشاهده گردید 3 الل مشاهده شد. همچنین در میان 65 نمونه مورد بررسی ،ccmp هریک 2 الل و برای 10 ،ccmp و 5 ccmp که برای مکان 3 در همه جمیعت ها دیده D از ترکیب الل های مشاهده شده در مجموع 6 هاپلوتیپ مختلف معیین شد. در این آزمایش هاپلوتیپ شد. علاوه بر آن، این هاپلوتیپ کمترین اختلاف از نظر تعداد نوکلوتید را با سایر هاپلوتیپ ها داشت. بنابراین این احتمال وجود دارد که سایر هاپلوتیپ ها در نتیجه موتاسیون از این هاپلوتیپ بوجود آمده باشند. اگرچه پراکنش هاپلوتیپ ها در ژنوتیپ های مورد مطالعه نشانگر تنوع هم در داخل وهم در بین جمعیت ها بود، نتایج تجزیه کلاستر نشان داد که بسیاری از نمونه های وحشی و زراعی دارای هاپلوتیپ های مشابه به هم بودند. این نشان می دهد که بسیاری از نمونه های زراعی مورد بررسی از نظر ژنتیکی شباهتهای زیادی به نمونه های وحشی دارند. از آنجا که کلروپلاست ها تقریباً همیشه با کمترین تغییر ژنتیکی از مادر به نتاجمنتقل می شوند می توان نتیجه گرفت که احتمالاً بسیاری از نمونه های زراعی مورد بررسی از نمونه های وحشی مورد مطالعه منشاء گرفته اند. بنابراین نتایج این تحقیق تایید می نماید که نواحی غربی دریای خزر یکی از مراکز اهلی شدن گیاه انگور است.این نشان می دهد که سواحل خزری آذربایجان منطقه ای مناسب برای جمع آوری ژن های مفید از جمله ژن های مقاومت به بیماری ها، آفات و استرس های غیره زنده می باشد.

کلیدواژه ها:

انگور زراعی ، انگور وحشی ، مرکز تنوع ، اهلی شدن ، ریزماهواره کلروپلاستی