بررسی تاثیرات توالی های اینترونی ژن بتا گلوبین انسانی بر بیان فاکتور 9 انعقادی در رده سلولی کلیوی انسان

مقدمه: فقدان و یا نقص در عملکرد فاکتور 9 منجر به بیماری هموفیلی B می گردد. امروزه ژن درمانی و سلول درمانی بعنوان درمان قطعی بیماران هموفیلی مورد توجه قرار گرفته است. با شناسایی توالی های تنظیمی و استفاده از آنها در موقعیت های مناسب در وکتورهای ویروسی یا غیرویروسی می توان در جهت بهبود بیان ژن با هدف ژن درمانی و یا تولید پروتئین نوترکیب اقدام کرد. اینترون ها از جمله توالیهای تنظیمی می باشند که می توانند با روش های متنوعی بر سطوح تنظیمی بیان ژنی در مراحل مختلف موثر باشند. در این پژوهش، 4 وکتور پلاسمیدی نوترکیب فاقد و واحد اینترون های ژن B- گلوبین با روش لیپوفکشن به رده سلولی Hek-293T ترانسفکت گردیدند. هدف: مطالعه سیستماتیک و مقایسه ای تاثیرات توالی های اینتروتی ژن بتا گلوبین بر بیان فاکتور 9 در رده سلولی کلیوی. روش: سازه های ژنی ساخته شده پس از تجهیز به توالی کوزاک و تایید درستی سازه نوترکیب به سلولهای Hek-293T ترانسفکت گردیدند. محیط کشت سلولهای ترانسفکت شده در 3 روز متوالی پس از ترانسفکشن به منظور بررسی بیان فاکتور 9 جمع آوری گردید و توسط آزمون ساندویچ الایزا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت بررسی اسپلایسینگ اینترونهای بتا گلوبین از آزمون RT-PCR نیمه کمی استفاده شد. نتیجه: استفاده از اینترون های بتا گلوبین در cDNA فاکتور 9 بیان این پروتئین را کاهش داد این کاهش بیان را می توان با احتمال، به اسپلایسینگ نادرست اینترون های بتا گلوبین در cDNA فاکتور 9 نسبت داد.