بکارگیری استراتژیهای prime-boostبرای ایمنی زایی همزمان علیه هر دو گونه پلاسمودیوم ویواکس و فالسیپاروم با استفاده از پروتئین سطحی مروزوئیت- 1 نوترکیب تولیدی به عنوان آنتی ژن
محل انتشار: هفتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 675
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_0517
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
آنتی بادی ها نقش مهمی را در حفاظت علیه مرحله غیرجنسی خونی عفونت مالاریا ایفا می کنند. انتهای کربوکسیلی پروتئین سطحی مروزوئیت (MSP119) از مهمترین کاندیداهای و اکسن مرحله خونی در هر دو گونه پلاسمودیوم ویواکس فالسیپاروم محسوب می شود. در این مطالعه با هدف طراحی یک واکسن چند گونه ای، استراتژیهای ایمنی زایی مختلف شامل DNA/protein و DNA/DNA ،protein/protein با استفاده از دو آنتی ژن PvMSP-1 و PfMSP-1 به صورت ترکیبی در موش مورد استفاده قرار گرفت و پاسخهای آنتی بادی در موشهای ایمن شده، 8و 40 هفته پس از ایمن سازی به روش الیزا مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشاندهنده عدم پاسخ آنتی بادی علیه PvMSP-1 و PfMSP-1 درایمنی زایی به روش DNA/DNA بود. در حالیکه ایمنی زایی همزمان با آنتی ژنهای PvMSP-1 و PfMSP-1 در یک جایگاه با استفاده از استراتژیهای protein/protein و DNA/protein به میزان زیادی آنتی بادیهای IgG1( به عنوان شاخص ایمنی هومورال) IgG2a و IgG2b (ه عنوان شاخص ایمنی سلولی) ویژه این آنتی ژنها را تولید نمود که این پاسخها نزدیک به یک سال پایدار باقی ماندند. بطور کلی با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه پیشنهاد می شود که ایمنی زایی همزمان با آنتی ژنهای PvMSP-119 و PfMSP-1 19 می تواند به عنوان یک روش واکسیناسیون موثر علیه مرحله خونی هر دو گونه پلاسمودیوم ویواکس و فالسیپاروم با استفاده از دو استراتژی prime-boost هترو ژن و (DNA/protein) هموژن (protein/protein) مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکرم ابوئی مهریزی
گروه تحقیقات مالاریا و ناقلین- مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی- انستیتو پاستور ایران-تهران-ایران
صدیقه ذاکری
گروه تحقیقات مالاریا و ناقلین- مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی- انستیتو پاستور ایران-تهران-ایران
سیما رافتی
آزمایشگاه تحقیقات ایمنولوژی مولکولی و واکسن- انستیتو پاستور ایران-تهران-ایران
علی هاتف سلمانیان
پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری- تهران-ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :