بررسی تنوع ژنتیکی توده های گل جالیز ایران با استفاده از نشانگر ISSR
محل انتشار: هفتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 627
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_0485
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
گل جالیز Orobanche sppپارازیت ریشه ی طیف گسترده ای از گیاهان زراعی می باشد. اطلاعات بدست آمده در موردتنوع ژنتیکی جمعیت های گل جالیز در انتخاب استراتژی اصلاحی جهت ایجاد مقاومت در گیاهان میزبان علیه این پارزیتاهمیت اساسی دارد. در این تحقیق بررسی تنوع 60 جمعیت گل جالیز جمع آوری شده از استان آذربایجان غربی با 8 آغازگرISSRانجام گرفت. آغازگر های مورد استفاده در مجموع 93 نشانگر تولید نمودند که 82 نشانگر چند شکل بودند. بیشتری ن تعداد نشانگر چند شکل مربوط به آغازگرهای(GA)8A و (AC)8YG با 13 مکان و کمترین تعداد نشانگر چند شکل متعلق به آغازگر(AG)8Tبا 4 نشانگر چند شکل بود. میانگین درصد چندشکلی در آغازگرهای مورد استفاده88/17 بود . از بین توده های مورد مطالعه، بیشترین تشابه بین توده های عبداله پستی 34 و عبداله پستی 38 با تشابه0.79 و کمترین تشابه بین نمونه های ایستگاه تحقیقات توتون ارومیه 6 و A5 با تشابه 0.27 بدست آمد. بر اساس نتایج تجزیه کلاستر با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و الگوریتمUPGMA توده های مورد بررسی در 7 گروه اصلی قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده تفاوت منطقه ی جغرافیایی تاثیر چندانی بر تنوع ژنتیکی نمونه ها نداشته است به طوری که توده های مربوط به مناطق جغرافیایی بسیار نزدیک در گروه های مجزا قرار گرفتند. این نتایج پتانسیل کاربرد روشISSRجهت جداسازی جمعیت ها را نشان می دهد. اطلاعات بدست آمده در مورد تنوع ژنتیکی جمعیت های گل جالیز ض رورت توجه به تنوعپارازیت در طراحی پروژه های اصلاحی، جهت ایجاد مقاومت در گیاهان میزبان را نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه عابدی٭
گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه،
ایرج برنوسی
گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه،
رضا درویش زاده
گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه،
بابک عبدالهی مندولکانی
گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه،