بررسی تغییرات آنتی اکسیدان ها در ژنوتیپ های حساس و متحمل جو وحشی و زراعی در شرایط تنشخشکی

در شرایط تنش از جمله تنش خشکی عدم توازن بین فرآیند جذب انرژی و مصرف آن توسط اندام فتوسنتزی باعث تولید انواع اکسیژن فعال و ناتوانی گیاه در مهار آن می گردد که در نهایت منجر به بروز آسیب در غشاء سلول و بروز علائم ناشی از صدمات اکسیداتیو می شود. آنزیم های آنتی اکسیدان به عنوان سریعترین واحدهای مقابله کننده در برابر حمله مولکولهای فعال اکسیژ ن به شمار می آید. در این تحقیق چهار ژنوتیپ جو زراعی و یک اکوتیپ جو وحشی به صورت فاکتوریل در قالبطرح کاملا تصادفی در سه تکرار و سه سطح تیمار آبیاری شامل نرمال ( 70 درصد ظرفیت نگهداری آب خاک)، تنش ملایم30 درصد) و تنش شدید ( 10 درصد) بمنظور بررسی فعالیت و میزان تغییرات آنتی اکسیدان ها مورد بررسی قرار گرفت. ) صفات اندازه گیری شده شامل درصد ماده خشک، محتوی نسبی آب برگ، محتوی مالوندآلدهاید و فعالیت آنزیمهای کاتالاز،آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و نیز میزان آسکوربات کل، اکسید شده و احیا شده بود. نتایج این مطالعه نشان داد که در بین ارقام زراعی رقم مورکو دارای افت شدید ماده خشک و محتوی نسبی آب برگ، بیشترین فعالیت آنزیمهای کاتالاز،آسکوربات پراکسیداز و میزان مالوندآلدهاید و آسکوربات کل بوده و میزان آسکوربات احیا شده نسبت به سایر ارقام کاهش بیشتری داشته است، که حساسیت این رقم به خشکی را نشان میدهد. همچنین اکوتیپ وحشی در هر دو سطح تنش علیرغمو فعالیت آنزیمی آنتی اکسیدان و نسبت آسکوربات احیا شده MDA تولید ماده خشک و محتوی نسبی آب برگ بالا، مقادیر به کل بالایی داشت که بیانگر استراتژیهای متفاوت در ارقام زراعی و جو وحشی میباشد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، جو زراعی ، جو اسپانتانئوم ، خشکی