بررسی بروز ژن های مرتبط با تنش خشکی در بادام Prunus dulcis (Mill.) رقم سفید با استفاده از روش cDNA-AFLP

خشکی یکی از تنش های غیر زنده می باشد که باعث کاهش رشد و عملکرد گیاهان می گردد. بادام یکی از گونه های درختی مهم در ایران می باشد، که تنش کم آبی باعث کاهش محصول آن می شود. شناخت فاکتورهای ژنتیکی دخیل در پاسخ به تنش خشکی در این گیاه حائز اهمیت است. مقدار آب مناسب برای رشد و تولید دانه در بادام ضروری است و تنش کمبود آب در درخت بادام رشد ساقه را کاهش می دهد. همچنین تنش خشکی زود هنگام باعث کاهش محصول از طریق کاهش دانه می گردد. رقم سفید از جمله ارقام مهم مورد کشت و کار می باشد. این رقم از ایران منشا گرفته، دارای شکل میوه مستطیلی با رنگی روشن و پوست چوبی نازک، گلدهی و رسیدگی زودهنگام می باشد. هدف اصلی این طرح شناسایی بروز ژنهای مرتبط، حین تنش خشکی در بادام Prunus dulcis (Mill.) رقم سفید با استفاده از روش cDNA-AFLP می باشد. از مزایای این روش می توان به سادگی، سرعت، نیاز کم به اطلاعات ژنومی قبلی، احتیاج به میزان کم mRNA و غربال کردن تعداد زیادی از cDNA های متفاوت اشاره کرد. حساسیت و اختصاصی بودن این روش این امکان را می دهد که ژن هایی با بیان بسیار ضعیف نیز پیدا شوند. در این تحقیق چندین ژن مرتبط با خشکی یافت شد. از جمله این ژن ها می توان پروتئین فسفاتاز و پروتئین کیناز را نام برد.

کلیدواژه ها:

بادام ، خشکی ، cDNA-AFLP ، پروتئین فسفاتاز ، پروتئین کیناز