اثر محلول پاشی با چهار نوع آهن بر میزان کلروفیل و میزان قند زردآلو در شهرستان جیرفت
محل انتشار: اولین همایش ملی کشاورزی، محیط زیست و امنیت غذایی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 652
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEFSJ01_066
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
زردآلو بانام علمی (Prunus armeniaca L) یکی از میوههای مهم مناطق معتدله و متعلق به خانواده Rosaceae است. آهن یکی از عناصر ضروری اما کم مصرف و کم تحرک گیاهان است. گیاهان در بین همه ریزمغذی ها، بیشترین نیاز را به آهن دارند. اگرچه آهن یکی از فراوان ترین فلزات در پوسته زمین است ولی دسترسی گیاهان به آن بسیار کم است زیرا آهن در خاک بیشتر به شکل کانیهای سیلیکات یا اکسید و هیدروکسید آهن یافت میشوند که برای گیاهان قابلاستفاده نیستند. علاوه بر این دسترسی آهن به وسیله پتانسیل اکسایش - احیا و pH خاک تحت تأثیر قرار میگیرد.در بسیاری از کشورها کشاورزان با مشکل کمبود عناصر غذایی و بهویژه کلروز آهن مواجه هستند. در بیشتر نقاط کشور مهمترین عاملی که موجب کمبود آهن میشود زیادی بیکربنات در محلول خاک است. اغلب خاکهای ایران حاوی مقدار قابلتوجهی آهک هستند . کمبود عناصر ریزمغذی در خاک منحصر به کشور نبوده و بخش وسیعی از تحقیقات در سایر کشورها را پژوهش درزمینه عناصر ریزمغذی تشکیل میدهد. با توجه به مشکلاتی که در مورد دسترسی گیاه به عناصر خاک به ویژه آهن ذکر شد، محلول پاشی برگی جایگزین مناسبی است که بهصورت گستردهای برای کاربرد ریزمغذیها روی گیاه استفاده میشود . محلولپاشی میزان مصرف عناصر نسبت به استفاده خاکی را کاهش میدهد، به آسانی و به صورت یکنواخت مصرف میشود و همچنین در پاسخ به کمبود ریزمغذی و پس از مشاهده علائم کمبود به سرعت قابل استفاده است. بنابراین در تمام فصل رشد میتواند استفاده شود. در این تحقیق درختان هم سن که ازنظر عملیات باغبانی شرایط یکنواختی داشتند انتخاب شدند آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تیمار شامل چهار نوع کود آهن ( نانو کلات آهن، آمینو کلات آهن، سولفات آهن و سکوسترین 138) و با چهار تکرار انجام شد. محلولپاشی در اواخر فروردین همزمان با محلولپاشی مرسوم در باغات منطقه انجام گرفت و عمل محلولپاشی هر 15 روز یکبار تا رسیدن محصول تکرار شد. درنهایت میزان کلروفیل و میزان قند در زمان رسیدگی میوه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که همه تیمارها با تیمار شاهد ( بدون محلول پاشی) اختلاف معنی داری دارند. همچنین نتایج نشان داد که جایگزینی نی کود آهن تهیه شده با فناوری نانو در مقایسه با کودهای آهن رایج در غلظت مناسب یا کمتر میتواند مؤثرتر واقع شود.
نویسندگان
امین ناصری
دانشجوی کارشناسی ارشد باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت، جیرفت
حمیدرضا روستا
دانشیار باغبانی دانشگاه ولی عصر رفسنجان , رفسنجان