بررسی رابطه بین استراتژی های تفکر سازنده خودرهبری و خلاقیت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول

استراتژی های تفکر سازنده یکی از ابعاد سه گانه استراتژی های خودرهبری است. استراتژی های تفکر سازنده بیان می دارد ازآنجایی که تفکر فرد بر رفتار او تأثیر می گذارد، برای سازمان ها سودبخش است تا تفکر پیشرفت گرا، مثبت و سازنده را تشویق کنند . هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین استراتژی های تفکر سازنده خودرهبری و خلاقیت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول می باشد. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا توصیفی همبستگی است، جمعیت مورد مطالعه، کلیه دانشجویا ن دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 363 نفر از طریق پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد 12 گویه ای استراتژی های تفکر سازنده خودرهبری و پرسشنامه استاندارد 50 گویه ای خلاقیت رندسیپ بود. برای بررسی اعتبار پرسشنامه ها از ضریب آلفا کرونباخ استفاده شد که ضریب آن برای پرسشنامه استراتژی های پاداش طبیعی خودرهبری و خلاقیت به ترتیب برابر با 0/912و0/932 بدست آمد . برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی(فراوانی، درصد) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادند که همبستگی معناداری بین استراتژی های تفکر سازنده خودرهبری با خلاقیت وجود دارد

کلیدواژه ها:

استراتژی های تفکر سازنده ، استراتژی های خودرهبری ، خلاقیت ، دانشجویان