بررسی کاربرد انرژی های نو در طراحی معماری ساختمان های هماهنگ با محیط زیست واقلیم ونقش آن در توسعه پایدار

افزایش جمعیت و به ویژه تکنولوژی و عدم تناسب آن با محیط زیست و نیز تغییر سطح فرهنگ و تمدن انسانها در طی دورانها , به خصوص در قرن اخیر موجب تغییرات وسیع و برهم خوردن شرایط طبیعی و اکوسیستم ها در بسیاری از نقاط جهان شده است . آثار سوء تکنولوژی مدرن بر روی محیط زیست نوعی آگاهی نو نسبت به مسائل ز یست محیطی در مردم به وجود آورده، به همین دلیل تحقیقات و اختراعات و رشد علم و صنعت و فن آوری در جهان امروز , روش های مختلف استفاده از انرژی را که در دوران قبل از انقلاب صنعتی معمول بود دگرگون کرده و شناخت منابع انرژی های جدید تحولی عظیم در توسعه صنعتی و تکام ل اجتماعی بشر بوجود آورد . به دلیل پایان پذیر بودن منابع انرژی های تجدیدناپذیر و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست به دلیل استفاده بی رویه از انرژی فسیلی لزوم استفاده از انرژی های پایدار مخصوصاً در بخش ساختمان که 40 درصد از مصرف انرژی را در کشور به خود اختصاص داده است , مورد توجه قرار گرفته است . با توجه به کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدیدناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار ( خورشید , آب , باد , بیوگاز و ...) در کشور ما معماران می توانند با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم ومحیط زیست، فضایی مناسب و با آسایش حرارتی مطلوب به وجود آورند . با این وجود برای رسیدن به این اهداف , تحقیقات وسیع و کاربردی در این مورد ضرورت پیدا می کند . بنابراین در زمانی که معماری به دنبال راههای جدید برای استفاده از انرژی تجدیدپذیر و پاک می باشد , و در مصرف انرژی های فسیلی ( تجدیدناپذیر ) احتیاط نموده و در جهت احترام و هماهنگی با محیط زیست قدم برمی دارد , این مقاله بهانه ای است برای بیان اهمیت موضوع و تحقیق و پژوهش و آشنایی با اصول و راهبردهای علمی که ما را به درک عمیق تر مفهوم تعامل معماری با انرژی های نو ( پایدار ) سوق می دهد و برای ما این امکان را فراهم می آورد که با بررسی بیشتر می توانیم برای استفادة بهتر از منابع انرژی مخصوصاً انرژی های نو روشها و ایده های جدیدی را به کار گیریم،تا به وسیله آن بتوانیم آلودگی های محیطی را به حداقل برسانیم و با صرفه جویی در مصرف منابع به توسعه پایدارکشورنیزکمک نماییم

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، معماری پایدار ، محیط زیست ، اقلیم ، توسعه پایدار