مدلسازی و وارونسازی سهبعدی دادههای مغناطیس زمینی مرتبط با منابع انرژی زمینگرمایی، شمالغرب دلیجان

وجود چشمههای آبگرم متعدد و همچنین نوع زمینشناسی منطقه شمالغرب دلیجان نشاندهنده حضور یک سامانه زمینگرمایی بزرگ در اعماق منطقه است. به منظور شناسایی دقیق این نواحی و مشخص نمودن ساختارهای زمینگرمایی مولد بیهنجاریهای مغناطیسی، عملیات مغناطیسسنجی زمینی در محدوده اطراف چشمههای آبگرم دلیجان در سال 1931 در منطقهای به وسعت حدود 251 کیلومتر مربع انجام شد. تصحیحات و پردازشهای لازم بر روی دادهها صورت گرفت، تا با استفاده از نقشههای بیهنجاریهای مغناطیسی بدست آمده، بتوان به ویژگیهای ساختاری سیستم زمینگرمایی منطقه و همچنین عمق منبع زمینگرمایی پی برد. پس از شناسایی بیهنجاریهای اصلی منطقه، با استفاده از روش اویلر، عمق و شاخص ساختاری آن برآورد شد. بر این اساس منشاء بیهنجاری مغناطیسی اصلی در منطقه، یک توده مغناطیسی بزرگ شبهمخروطی در عمق بیشتر از 2111 متر میباشد. سپس با استفاده از نتایج روش اویلر مدلسازی پیشرو و وارونسازی سهبعدی دادهها به ترتیب با استفاده از نرمافزار ModelVision و کد کامپیوتری Mag3D انجام شد. کد Mag3D بر اساس الگوریتم غیر خطی لی- اولدنبرگ عمل می کند به طوری که بهترین جواب ممکن برای توده های مغناطیسی، با روش تکرار حاصل می شود. نتایج این مدلسازی و وارونسازی نشان میدهد که در این منطقه یک بیهنجاری مغناطیسی بزرگ مرتبط با منبع زمین گرمایی در عمق 2/5 تا 5 کیلومتری از سطح زمین وجود دارد. نتایج بدستآمده از این پژوهش انطباق مناسبی با اطلاعات زمینشناسی منطقه مورد بررسی دارد

کلیدواژه ها:

مغناطیسسنجی ، روش اویلر ، مدلسازی ، وارونسازی ، زمینگرمایی ، دلیجان