رابطه نانوذرات با سیستمهای پیشرفته آزادسازی دارو

سالیان اخیر در زمینه ی نانو بیوتکنولوژی پیشرفتهای سریعی صورت گرفته است. نانوبیوتکنولوژی به مفهوم کاربرد دانش های پزشکی و زیستی در مقیاس نانو و اثر متقابل آن در فناوری های بشری می باشد. یکی از ابزارهای مهم و نوین برای حمل دارو و مبتنی بر نانو ذرات پلیمری PLGA (پلی لاکتیک کوگلیکولیک اسید) می باشد که یک پلیمر بسیار موفق و تأثیر گذار در کاربردهای دارورسانی و حائز منافع فراوانی در این زمینه می باشد چون هیدرولیز آن به تولید مونومرهای متابولیتی لاکتیک اسید و گلیکولیک منجر و توسط بدن جذب شده و هیچ گونه سمیت سیستماتیک در استفاده از دارو ایجاد نمی کند این پلیمر به صورت نانوذرات در دارورسانی استفاده شده که بهینه سازی فرمولاسیونهای نانوذرات می تواند یکی از روش های امیدبخش برای انتقال داروی مناسب به بافت شود. در ادامه نگارش به کپسوله کردن انواع داروها از جمله پروتئین ها، هورمونها، داروهای دیابتی، اعصاب و روان، ضد سرطانی، استفاده از نانوذرات و در واکسیناسیون و همچنین در انتها به برخی کاربردهای نانوذرات و دارورسانی از طریق چشم، پوست و ریه اشاره خواهد شد.

کلیدواژه ها:

زیست تخریب پذیر ، PLGA (پلی لاکتیک کوگلیکولیک اسید) ، PEG (پلی اتیلن گلیکول) ، کپسوله کردن ، اصلاح سطح