ماهیت پرده های شاهنامه خوانی از نقطه نظر علم نساجی

حکاکی ها و سنگ نوشته ها حاکی از آن است که انسان همیشه طالب آن بوده است که پیغام هایی را برای آیندگان عصر خویش، از خود برجای بگذارد . این امر ذاتی، کم کم با خلاقیت به هنر بیشتری مزین شد تا اینکه این روزها شاهد خلاقیت های شگفت انگیزی از سوی انسان در رشته های مختلف هنری و نیز ثبت آنها می باشیم . خلق هنر، به تصویر کشیدن ذهن است . خواه تصاویر دیداری و خواه شنیداری . اما دیدن، ارتباط سریع تر و عمیق تری بین تصویر و ذهن برقرار می کند . پیشینیان نیز به این مهم پی برده و از این شیوه در ابراز ذهنیات و یا داستان های پیشین خود، استفاده کرده اند . شاهنامه و جذابیت های داستانی آن، هر خواننده ای را برآن می دارد تا با کنجکاوی هرچه بیشتر، داستان های هیجان انگیز آن را پی گیرد . در این میان یک نقال توانمند و مسلط به داستان های حماسی می تواند ذهن را بیشتر و بهتر به سمت تصویرسازی سوق دهد . نقال های شاهنامه از ابزارهایی در این زمینه استفاده می کنند . یکی از این ابزارها، پرده های مخصوصی است مزین به تصاویر داستان هایی از شاهنامه که به شیوه ای ابداعی حکم سینمایی ایستا را ایفا کرده و شنیدن داستان های شاهنامه را با دیدن همراه کرده و هیجان آنها را مضاعف . در این مختصر به بررسی انواع و ماهیت این پرده ها و رنگ و نقش آنها از دید مهندسی نساجی پرداخته شده است، تا موجبات هرچه بیشتر آشنایی با این پیشه ی باستانی فراهم آید .

کلیدواژه ها:

پرده خوانی ، شاهنامه خوانی ، تصویرسازی