تجلی نظام هستی در فرهنگ و معماری اسلامی

در فرهنگ و هنر اسلامی همه اجزا در روندی دائمی و سیری وصف ناپذیر رو به سوی وحدت ذات احدیت دارندهنرمند مسلمان با تفکر در آیات الهی و نگریستن در طبیعت، بنیان جهان بینی خود را استوار می سازد. و آن را چون روحی حیاط بخش در آثار خود می دمد، که حاصل آن چیزی نمی تواند باشد جزی وحدت درون کثرت و وحدت درون وحدت اما در مقابل این دیدگاه، برخی از متفکران آن را تقلید از طبیعت و امری نا مرتبط با نظام هستی و خالق یگانه و تکثرات هستی می دانند. با این وجود همه روزه با پیشرفت علم (در ضمینه های فیزیک کوانتوم، زیست شناسی، هندسه و جغرافیا و . . .) اسراری هویدا می شود که هر یک مهر تأییدیست بر وجود خالقی یگانه، که این جهان یک واحد کار اوست. از اینرو این نوشتار بر آن شده تا با بهرگیری از کشفیات جدید و فلسفه ی هنر اسلامی، پیوند بین نظام جهانهستی، آیات الهی و فرهنگ و هنر مسلمانان را نشان دهد. در این پژوهش از مطالعات کتابخانه ای، میدانی، تحلیلی و پیمایشی استفاده شده است. که در نهایت اثبات می گردد که تمامی اجزای عالم، از جهان اصغر تا جهان اکبر، از بزرگترین منظومه های شناخته شده تا ریزترین ذرات کشف شده آزمایشگاهی، همگی در ذکر و طواف خالقی یگانه می باشند، که فلسفه و ماهیت هنر اسلامی نیز بر گرفته از همین جهان بینی می باشد

کلیدواژه ها:

جهان بینی ، بینش اسلامی ، علم و توحید ، مرکزیت ، وحدت ، طواف