برسی میزان تاثیر پذیری معماری اسلامی و معماری دوره پهلوی اول از اکسپرسیونیسم

اکسپرسیونیسم یا بیان گرایی ،به عنوان یکی از جنبش های هنری غرب ،در اوایل قرن بیستم که نقشی قطعی بر شکل گیری معماری این دوره و دوران مدرن گذاشت،معانی مختلفی را در خود جای داده است.این اصطلاح ،که عمدتا ،در هنرهای تجسمی به کار میرود .در دلالت عام و گسترده اش میتواند به هر نوع آفرینش هنری اطلاق شود که بیشتر بر نمایاندن احساس درونی و ذهنی تاکید می ورزد .تا مشاهده عینی و بیرونی .در نهایت نگرشی است ذهنی ،که در هر زمانی ممکن است پدیدار شود.با توجه به تنوع سبکی موجود در معماری ایران دوره پهلوی اول،برخی مطالعات انجام شده توسط محققین ،نشان از تاثیر این جنبش هنری غرب به معماری این دوره دارد،این در حالیست که اختلاف نظراتی در این باب مشاهده می شود.در این مقاله سعی شده با برسی ریشه ای این جنبش وتجزیه و تحلیل نظرات مختلف محققین به این ابهامات پاسخ داده شود.این مقاله در انتها نشان خواهد داد که اکسپرسیونیسم وارد شده به ایران بیش از آنکه معمارانه و هنری باشد ،جنبه سیاسی و حکومتی دارد.

کلیدواژه ها:

اکسپرسیونیسم ، جنبش های هنری غربی ، معماری غرب ، معماری پهلوی اول