بررسی نقوش گیاهی (گل، بوته و ترنج) به کار رفته درمسجد شیخ معزالدین مراغه

طبیعت و آثار آن همیشه در طول تاریخ منبع الهام و سرمشق خلاقیتهای انسان بوده است. طبیعت این معلم بزرگ تاریخ، در زمینههای گوناگون منشأ خدماتی برای انسان جست و جوگر بوده که زمان آن به قدمت خود تاریخ میرسد البته نباید فراموش کرد که آثاری که هنرمند با الهام از طبیعت و ذهنیاتش به وجود میآورد، همگی مظهر تمدن، فرهنگ و عوامل حاکم بر زندگی اوست. در استان آذربایجان شرقی در شهر مراغه بناهایی با قدمتی تاریخی به خصوص دورههای صفوی و سلجوقی وجود دارد که بیشترین این بناها شامل مساجد میباشد و اکثرا? بنا به شرایط آب و هوایی و اقلیم حاکم بر این ناحیه سقف و سر ستونهای این مساجد از چوب است. در سقف و سر ستونهای مساجد چوبی تزیینات و نقوش برجستهای به کار رفته که جلوهای خاص به این مساجد داده است. در این مجال به مطالعه مسجد شیخ معزالدین مراغه پرداخته شده، که بعد از مسجد ملارستم مراغه یکی از زیباترین مساجد این شهر میباشد. پژوهش مورد نظر پس از برشمردن پیشینه، ارتباط میان انسان و مسجد با طبیعت، تعریف و مفهوم کامل نماد (سمبل) و نمادگرایی، تعریف لغوی و خاستگاه گل، بوته و ترنج در مسجد شیخ معزالدین مراغه نیز مورد مطالعه قرار می دهد. در این میان به محل قرار گیری، تاریخ احداث و شاخصه های این بنا، رابطه میان این نقوش(گل، بوته و ترنج) با مفهوم وحدت در کثرت و کثرت در وحدت، به جایگاه نقوش حک شده بر روی سقف مسجد از نظر مفهومی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نقوش گیاهی ، مسجد ، گل ، بوته و ترنج ، طبیعت