بررسی هنر تزیینات و رنگ در بناهای اسلامی دوره صفویه

برخلاف گسترش معماری مدرن در تمدن فعلی بشر، معماری اسلامی جایگاه ابداعی و معرفتی و زیبایی خود راحفظ کرده است. هر نقشی که در معماری و طراحی اسلامی به کار رفته، دارای رنگی است که میتواند نقش بسزایی در درک هرچه بهتر فضاها داشته باشد. اثرات رنگ نه تنها از لحاظ بصری بلکه از جنبههای روانی و معنوی نیز در معماری اسلامی مهم بوده است. اما از میان تمام دورههای اسلامی مورخین عصر صفوی را عصر طلایی ایران نامیدهاند، عصری که هنر ایرانی، دوران تاریخی درخشانی را رقم زد. در این عصر با کاشیکاریهای وسیع، رنگین و خیره کنندهای که گاه وسعت آنها در یک بنا به 10 هزار متر مربع میرسند روبرو میشویم. زیبایی تزیینات و کاشیکاریهای این دوره حکایت از تاثیر غیر قابل انکاری بر دورههای بعد دارد. تاریخ دورهی صفوی را پر از تضاد میبینیم، ایران این عهد پر است از ملایم و ناملایم، زشت و زیبا، نیک و بد. در این دوران ارتباط با جهان آغاز میشود و ایران اهمیت تجاری-سیاسی خود را باز مییابد و قدرت خود را نمایان میکند. ایجاد آبادانی از طریق ساخت بناها، مساجد، راهها، کاروانسراها، ترویج بازرگانی داخلی و خارجی، گسترش روابط خارجی، ترویج هنر و اهمیت دادن به هنرمندان از جمله توجهات شاه عباس میباشد. در این دوره است که شکوفایی معماری رخ میدهد. اصفهان سومین پایتخت خاندان صفوی به عنوان مهد معماری ایران شناخته میشود. بناهایی مثل مسجد شیخ لطفاله، مسجد شاه، کاخ عالیقاپو و ....در این زمان ساخته شدهاند روش مطالعه در این مقاله به شیوه کتابخانه می باشد و این مقاله قصد دارد تا بتواند راهکارهایی جهت ارتقاء کیفیت جلوه های بصری و تزیینات ارائه دهد

کلیدواژه ها:

معماری ، تزیینات ، صفوی ، اسلامی ، رنگ