تحلیل سلسله مراتب مناطق شهری بر پایه عدالت اجتماعی (نمونه موردی : شهر بابل)

بررسی برابری در توزیع فضایی خدمات و امکانات شهری از مهم ترین عناوین در مطالعات شهری به شمار می آید درواقع شهر، نگاهی نوین به زندگی جدید بشر و چشمانداز توسعه از ابعاد مختلف است ، اما در عین حال تأکید بر ابعادکمی رشد در بسیاری از کشورها به ویژه در کشورهای رو به پیشرفت، منجر به دوقطبی شدن شهرها شده است. ازمهم ترین پیامدهای رشد شتابان شهرنشینی و توسعهی فیزیکی شهرهای کشور در دهه های گذشته، پاشیدگی نظامتوزیع مراکز خدماتی شهری بوده که زمینه ساز نابرابری اجتماعی شهروندان و میزان برخورداری از کاربریهایخدمات شهری شده است . هدف از این پژوهش بررسی سلسله مراتب شهر بابل بر پایه شاخصهای توسعه پایدارشهری است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی تحلیلی است. و برای ارزیابی سلسله مراتب مناطق شهراز مدل تاپسیس استفاده شده است. یافتههای این تحقیق نشان میدهد؛ به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعهپایدار منطقه چهار با نمره تاپسیس 0/615 در رتبه یک (برخوردار)، منطقه نه با نمره تاپسیس 0/065 در رتبه آخر(ضعیف) قرار گرفته اند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، میزان برخورداری مناطق مختلف از خدمات شهریبصورت یکسان نبوده و مناطق کم جمعیت در مقایسه با نواحی پرجمعیت به خدمات بیشتری در داخل محدوده خوددسترسی دارند که این نشاندهنده ارتباط منفی بالا بین توزیع خدمات و جمعیت در میان مناطق می باشد. بنابراینبرقراری ارتباط منطقی و هماهنگ بین پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در مناطق شهری بابل برای نیل به توسعهپایدار ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، توسعه پایدارشهری ، عدالت اجتماعی ، مناطق شهری ، شهربابل