بررسی اثر زمین لرزه بر بنای باستانی کنگاور

آثار تاریخی و نواحی شهری در طول تاریخ به موجب بلایای فرهنگی از قبیل تهاجم , جنگ , آتش سوزی و یا بلایای طبیعی مثل زمین لرزه , سیل و طوفان همواره مورد تهدید بوده و موجب زوال بناهای تاریخی شده اند که این عوامل اغلب موجبات تعمیر بناهای تاریخی را فراهم کرده اند . بنابراین تشخیص این نکته که دلیل تعمییرام تاریخی و تجدید آبادانیهای آثار تاریخی چه بوده بسیار مهم می باشد. مطالعام پارینه لرزه زمین ساخت در ایران با توجه به داده های باستانشناسی می تواند تا حدودی اطلاعاتی در زمینه لرزه خیزی دراز مدم از قسمتهای متفاوم کشورمان را در اختیار قراردهد. تعدادی از زمین لرزه های با بزرگای زیاد ساختمانها و محوطه های باستانی را ویران کرده و بر روی تمدنهای باستانی و الگوهای سکونت کنترل داشته اند و همچنین اثرات طولانی مدم اجتماوی و فرهنگی را برجا گذاشته اند . بر همین پایه با تلفیق گزارشات باستاشناسی و لرزه زمینساختی بررسی هایی در گستره فلات مرکزی ایران به عمل آمده و در واقع محور اصلی تحقیق حاضر بر آثار زمین لرزه در بناهای باستانی است که بصورت بازسازی دوباره , تعمیر و یا تغییرات در سبک ساختمانها و طرح بناها نمایان می باشد و مخاطرات پیوسته و مداوم زمین لرزه ها که در واقع انواع سبک های ساختمانهای باستانی را به وجود آورده اند را مورد بررسی قرار داده است . در این تحقیق با ارائه یک روش زمین شناسی باستانشناسی تکمیلی، سعی شده وقفه های بازگشت زمین لرزه های پیش از تاریخ - ایران که بسیار کم و محدود بوده را تشخیص داد و از آنجا که مطالعات کمی در رابطه با مقابله و استنباط دانسته های باستانی با زمین لرزه و لرزه زمینساخت صورت گرفته این تحقیق به این مهم پرداخته است. و بصورت موردی پژوهشی در خصوص لرزه زمین ساخت و لرزه خیزی درگستره ای پیرامون بنای باستانی کنگاور انجا م شده و بر اساس اکتشافات باستانشناسی که در منطقه کنگاور، بنای کنگاور و گودین تپه و سایر مکان های نزدیک این منطقه صورت گرفته، آثاری از زمین لرزه های مخرب بسیار قدیمی به دست آمده است.