بررسی باستان شناختی شهر

درفاصله ی سالهای 1385تا1387 هجری خورشیدی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران به سرپرستی نگارنده پژوهشهای باستان شناختی را درمحوطه ی باستانی موسوم به قلعه دختر یا دژگلخندان که ازقرون نخستین اسلامی تا عصرقاجار مورد سکونت قرارگرفته و در4کیلومتری جنوب شهربومهن ودرمجاورت روستایی بههمین نام قرارداشته به اجرا دراورد همزمان با اجرای سومین فصل پژوهشهای باستان شناختی درمحوطه ی باستانی مذکور باتوجه به شرایط زمانی واعتبارات مالی هیئت پس ازاخذمجوز لازم ازپژوهشکده ی باستان شناسی برنامه بررسی باستان شناختی محدوده ی اطراف دژ گلخندان به منظور شناسایی محوطه های همزمان مرتبط با آن برای بدست آوردن درک روشنتری ازدژگلخندان درمحدوده ی بلافصل آن همچنین شناسایی اثار تاریخی ومحوطه ای باستانی احتمالی موجود به اجرا درامد برنامه ی مزبور درپاییز سال 1387 عملیاتی شد بدین منظور بررسی فشرده ای ازبخش شمالی شهربومهن به سوی جنوب و درراستای رودخانه بومهن دردوسوی رودخانه تا جنوب روستای عباس آباد انجام شد درنتیجه این بررسی 12اثرتاریخی - فرهنگی شناسایی شد که بیشتر آنها ازنوع محوطه های پراکندگی سفال بودند این اثار شامل سه بنای تاریخی 2امامزاده و 1حمام و نه تپه و محوطه باستانی بود ه که باتوجه به محدودیت زمانی و اعتبارات مالی نتیجه درخورتوجهی می باشد مقاله حاضر شرح و گزارشی ازروند این پژوهش میدانی و دستاوردها و نتایج حاصل ازآن است

کلیدواژه ها:

بومهن ، بررسی باستان شناختی ، تپه ومحوطه باستانی ، بنای تاریخی ، سفال ، معماری