سنجش قیاسی پارامترهای مؤثر بر حرکت موج سیلاب از طریق مشاهدات میدانی و آزمایش های عددی

روندیابی فرآیندی است که برای پیش بینی تغییرات زمانی و مکانی هیدروگراف سیلاب در حین عبور آن از یک بازه رودخانه استفاده می شود. اثرات ذخیره و مقاومت جریان در یک بازه رودخانه به صورت تغییرات شکلی و زمانی هیدروگراف در حین حرکت موج سیلاب از بالادست به پایین دست نمود پیدا می کنند. روش های روندیابی سیل را می توان به صورت هیدرولوژیکی و هیدرولیکی طبقه بندی نمود. روش هایهیدرولوژیکی از اصول معادله پیوستگی و رابطه بین دبی و ذخیره موقت حجم اضافی آب در طول دوره سیلاب استفاده می کنند. روش های روندیابی هیدرولیکی، شامل حل عددی معادلات یک بعدی سنت ونانت و معادلات غیردائمی متغیر تدریجی در کانال های باز می باشند. در این مطالعه، پس از مقایسه نتایج خروجی مدل های توسعه داده شده هیدرولیکی با مشاهدات میدانی و اطمینان از صحت و دقت برنامه نویسی، سپس طی یک سری آزمایشهای عددی جامع مطالعه استقراری عوامل شیب کف کانال، ضریب زبری مانینگ، فاکتور شکل هیدروگراف ورودی، زمان تا اوج، گام مکانی، گام زمانی، پارامتر وزنی و ترم های مختلف معادلات سنت ونانت پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که اثرات خطای پارامترهای ورودی بر روی نتایج خروجی در بعضی موقعیت های خاص نظیر مقادیر کمتر ضریب زبری و یا مقادیر بزرگتر شیب کف برای مشخصات هیدروگراف طراحی، مقادیر بزرگتر فاکتور شکل هیدروگراف و یا زمان تا اوج برای مشخصات کانال، مقادیر بزرگتر ضریب زبری و یا شیب کف برای گام مکانی و مقادیر کوچکتر ضریب زبری و یا مقادیر بزرگتر شیب کف برای گام زمانی و پارامتر وزنی، بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی سیلاب ، موج دینامیکی ، مدل های ساده شده ، آزمایشهای عددی