مقایسه اثر تزریق اسید مغناطیسی و معمولی به مغزههای کربناته در جهت افزایش تراوایی

آسیبهای سازندی یکی از مسائلی است که چاههای نفت و گاز همواره با آن مواجه هستند. این آسیبها باعث کاهش تولید هیدروکربن شده و در اثر عواملی از جمله حفاری، سیمانکاری، مشبککاری و... ایجاد میگردند یکی از راههای مؤثر و متداول در مخازن کربناته برای به حداقل رساندن آسیبهای سازندی، اسیدکاری می - باشد. اسید مواد آسیب زننده سازند را از بین برده و کانالهای جریانی در سازند ایجاد میکند. قبل از تزریق اسید به سنگ آزمایشاتی روی سنگ مخرن در آزمایشگاه انجام میشود چه بسا در بعضی موارد تزریق اسید مشکلاتی به مراتب پیچیدهتر از مسدود شدن خلل و فرج ایجاد نماید. در این پژوهش، ابتدا هیدروکلریک اسید با غلظت 5% به مغرههای کربناته ترری شد وتأثیر آن بر افرایش تراوایی مشاهده شد. در آزمایش دوم اسید قبل از ترری به مغره دوم، مغناطیسی و سپس هیدروکلریک اسید مغناطیسی به مغزه تزریق گردید. مشاهده گردید که تزریق اسید مغناطیسی تروایی را به میران قابل توجهی بیشتر از ترریق اسید معمولی افزایش می - دهد.

کلیدواژه ها:

آسیبهای سازندی ، مخازن کربناته ، اسیدکاری ، هیدروکلریک اسید مغناطیسی