بررسی اثر عوامل واکنشی بر درجه هیدرولیز پلی وینیل الکل با استفاده از روش سطح پاسخ

در این پژوهش ابتدا پلی وینیل استات به روش پلیمر شدن در محلول سنتز شده و سپس با الکلکافت قلیایی آن،پلی)وینیل الکل تولید شده است. هدف، بررسی اثر عوامل واکنشی دما، زمان و غلظت سدیم هیدروکسید به عنوان کاتالیست و برهمکنش بین آنها در مرحله هیدرولیز پلی وینیل استات بر روی درجه هیدرولیز پلیمر حاصل بوده است. نتایج بیانگر این است که با افزایش دما، زمان و غلظت کاتالیست، درجه هیدرولیز افزایش مییابد. اثرغلظت کاتالیست بر درجه هیدرولیز نسبت به دو عامل دیگر بیشتر است. شرایط بهینه برای رسیدن به بیشترین درجه هیدرولیز، که برای استفاده از پلی وینیل الکل در ساخت غشاء مناسب است، دمای C 05 ، زمان 05 دقیقه و نسبت غلظت کاتالیست به پلیمر 5/50 است.

کلیدواژه ها:

پلی وینیل الکل ، درجه هیدرولیز ، پلی وینیل استات ، طراحی آزمایش