مدلسازی ریاضی راکتور بستر سیال در فرآیند هیدروژنزدایی اکسایشی پروپان

در این تحقیق، مدلسازی ریاضی راکتور بستر سیال برای فرآیند هیدروژنزدایی اکسایشی پروپان به صورت دینامیک انجام شد. بستربه صورت دو فاز حباب و امولسیون مدلسازی شد. اعتبارسنجی مدل با استفاده از نتایج موجود در دادههای کتابخانهای، که در آن بستر سیال گردشی برای فرآیند هیدروژنزدایی پروپان مدل شده است، انجام شد. روند تغییرات پارامترهای مورد نظر حاصل از مدلسازی ، مشابه مقاله مرجع بود و میزان خطا برای پارامترهای درصد تبدیل، گزینشپذیری و بهره، به ترتیب 0/21و13/65و13/45درصد به دست آمد که خطاهای قابل قبولی برای منظور مورد نظر میباشد. مطالعه حساسیت سنجی خروجیهای راکتور نسبت به پارامترهای دما، غلظت پروپان و اکسیژن، سرعت گاز ورودی و فشار نشان داد که با افزایش پارامترهای دما، غلظت خوراک ورودی و فشار، درصد تبدیل و بهره افزایش و درصد گزینشپذیری کاهش یافت. تغییر سرعت گاز ورودی تأثیر قابل توجهی بر خروجیهای راکتور نداشت. افزایش دما از 783 تا 823 کلوین، افزایش درصد تبدیل از4/47درصد تا 13/01درصدوکاهش درصد گزینش پذیری از85/35درصد تا 68/03درصد را نتیجه میدهد. دو برابر کردن غلظت پروپان و اکسیژن، افزایش درصد تبدیل از4/47درصد تابه ترتیب 4/73درصدو4/41درصد را باعث شد. نتیجه سه برابر کردن فشار، افزایش1/07درصدی میزان تبدیل و کاهش7/45درصدی گزینش پذیری می باشد

کلیدواژه ها:

مدلسازی ریاضی ، هیدروژنزدایی اکسایشی ، راکتور بستر سیال ، پروپان