نتایج تجربی و ارائه مدل ترمودینامیکی برای محاسبه کشش سطحی محلول های پلیمری پلی وینیل پیرولیدن در آب و اتانول

کشش سطحی یکی از مهمترین خواص ترمودینامیکی است که در فرایند هایی نظیر جذب گاز، فرایند های جداسازی، صنایع دارویی و علوم پزشکی از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این مقاله یک مدل ترمودینامیکی بر اساس معادلات فلوری هاگینز و مدلUNIFAC برای پیش بینی کشش سطحی محلول های پلی وینیل پیرولیدونPVP در آب و اتانول ارائه شده است. اندازه گیری تجربی کشش سطحی در دماهای 45 ، 40 ،35 ،30 ،25 ،20و50 و 55 درجه سانتیگراد و کسر وزنی های مختلف پلیمر 0/05و0/1و0/2و0/3 به صورت آزمایشگاهی انجام گرفت. سپس توانایی مدل ترمودینامیکی ارائه شده برای محلول های پلی وینیل پیرولیدون با جرم مولکولی متوسط 40000 در آب و اتانول در دماها و غلظت های مورد نظر از طریق مقایسه با نتایج تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از مقایسه نشان می دهند که در محدوده ای از غلظت که داده های تجربی موجود است، مدل از دقت قابل قبولی برخوردار است

کلیدواژه ها:

کشش سطحی ، پلی وینیل پیرولیدن ، نتایج تجربی ، مدل ترمودینامیکی