بررسی رابطه دسترسی به منابع تأمین مالی مالکان و بدهی با رشد شرکت ها

از آنجا که یکی از ملزومات اساسی ایجاد وحفظ بنگاه های اقتصادی، مسئله تأمین سرمایه مورد نیاز آنها از طریق روش های مختلف تأمین مالی داخلی و خارجی است و از طرف دیگر با توجه به این مسألهی مهم که، تمامی شرکت ها دسترسی یکسانی به بازارهای سرمایه ندارند این احتمال وجود دارد که، شیوههای تأمین مالی داخلی و خارجی به عنوان عوامل مؤثر بر رشد شرکتها اثر داشته باشند. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این سؤال اساسی است که دسترسی به منابع تأمین مالی داخلی و خارجی چه تاثیری بر رشد فروش و رشد داراییهای شرکت به عنوان شاخصهای رشد میگذارد؟ نمونه آماری متشکل از 78 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراقبهادار تهران برای سالهای 5871 لغایت 5871 انتخاب شد. در این پژوهش از الگوی رگرسیونی چندمتغیره برای آزمون فرضیات استفاده شد. همچنین با توجه به نتایج آزمون لیمر برای برآورد ضرایب رگرسیون از مدل دادههای مقطعی بهره گرفته شد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که، دستیابی به منابع مالی داخلی به طور معناداری بر رشد شرکت تاثیر میگذارد. به هر حال تاثیر منابع مالی داخلی بر رشد شرکت با افزایش در دستیابی به تسهیلات اعتباری بانکها، کاهش مییابد. یافتهها همچنین بیان میکند که هر چه محدودیت مالی خارجی کمتر می شود، شرکتها بر منابع مالی داخلی کمتر اتکا میکنند و جریان تأمین مالی را، به منابع مالی خارجی، به عنوان منبع اصلی برای رشد شرکت تغییر می دهند همچنین استفادهی ترکیبی از منابع مالی داخلی و خارجی بدلیل محدودیت فرصتهای سرمایهگذاری شرکتها و بلااستفاده ماندن وجوه، منجر به کاهش رشد داراییها و رشد فروش شده است.

کلیدواژه ها:

مالی داخلی ، تأمین مالی خارجی ، رشد دارایی ها ، رشد فروش