تاثیر فرم و ارتفاع در مصرف انرژی بناهای بلند مرتبه

معماری در مراحل مختلف خصوصا در طراحی ساختمان با بکارگیری ابزارهای لازم و توجه به شرایط بهره برداری بنا می تواندنیاز به استفاده از انرژیهای تجدید ناپذیر را کاهش دهد. یکی از راهکارهای طراحی در نیل به هدف فوق فرم بنا است کهتوجه به این مقوله علاوه بر احداث بناهای زیبا و متناسب با معماری روز و فرهنگ و نیاز کاربران و ایجاد فضاهای مناسب،باعث کاهش هزینههای ناشی از تامین انرژی و نیز حفاظت از محیط زیست از طریق کاهش مصرف سوخت های فسیلی وکمک به اهداف معماری پایدار را باعث می شود که این امر به ویژه در مورد ساختمانهای بلندمرتبه اهمیت بیشتری پیدامیکند. فرم کلی ساختمان باید به گونه ای طراحی شود که دو هدف اصلی یعنی جذب انرژی بیشتر و اتلاف حرارت کمتر راتامین کند. بهترین فرم بدنه یک ساختمان، چنان فرمی است که در زمستان حداقل افت حرارتی و در تابستان حداقل جذبحرارتی را داشته باشد. در این پژوهش به منظور دستیابی به فرم بهینه برای ساختمانهای بلندمرتبه از شبیه سازی رایانه ایکمک گرفته شده، تا با انجام محاسبات سرمایش و گرمایش برروی فرمهای پیشنهادی در نهایت فرمی که بیشترین بازده را ازنظر میزان صرفه جویی در مصرف انرژی دارد، تعیین شود. نرم افزار مورد استفاده در این تحقیق، نرم افزار انرژی پلاس نسخه8 میباشد. به منظور تعیین فرم بهینه برای ساختمان های بلند مرتبه، شش نمونه از فرمهای متداول برای این ساختمانهاپیشنهاد شده که با بررسی آنها سعی در تعیین فرم بهینه بنا شده است.

کلیدواژه ها:

بلندمرتبه سازی ، مصرف انرژی ، فرم ساختمان ، معماری پایدار