بررسی ارتباط ابعاد مدیریت دانش و عملکرد کارکنان در سازمان تامین اجتماعی اصفهان

مدیریت دانش یک رویکرد تجاری است که بهبود سازمان و تقویت قابلیتهای فردی نیروی انسانی را از طریق تاکید بر یادگیری و تسهیم دانش دنبال میکند. به بیان ساده تر، سازمانها میتوانند با طبقه بندی، انتخاب، استفاده و ذخیره سازی دانش، منافع و مزیتهای رقابتی خود را ارتقاء بخشند. در این پژوهش سعی میشود با توجه به مولفه های اصلی مدل نوناکا - تاکوچی (اجتماعی شدن، برونی سازی، ترکیب و درونی کردن دانش)، جایگاه مدیریت دانش در سازمان تامین اجتماعی اصفهان تعیین و تاثیر آن بر عملکرد کارکنان مورد بررسی قرار گیرد. جامعه آماری پژوهش با تمرکز استان اصفهان، شامل 250 نفر کارکنان سازمان تامین اجتماعی میباشد و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، 148 نفر تعیین شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه مدیریت دانش شامل 26 سوال و عملکرد شامل 42 سوال استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ و روایی پرسشنامه ها با توجه به پژوهشهای قبلی انجام گرفته، مورد تایید میباشد. همچنین با استفاده از نرم افزارهایSPSSوAMOS مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تائیدی برای تست فرضیهها انجام گرفت و سپس بر اساس مدلهای تاییدشده وجود رابطه معنا دار بین مولفه های مدیریت دانش و عملکرد تایید گردید. با استفاده از آزمونt-testبه بررسی میانگین (تعیین سطح) عاملها در جوامع پرداخته شد. نتایج پژوهش نشانگر روابط معنادار بین ابعاد مدیریت دانش و عملکرد کارکنان می باشد و میانگین عاملها در سطح قابل قبولی قرار دارند

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، عملکرد ، مدل نوناکا تاکوچی