نقش پژوهش در بهبود روند آموزش طراحی معماری (بررسی نمونه موردی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)

در روند طراحی، عوامل متعددی در شکل گیری فضای معماری دخالت دارند چون که انسان دارای قدرت تفکر خلاقانه و منطقی می باشد. ولی به کارگیری به موقع و متعادل این دو است که کاری خلاق و طرحی موفق را به وجود می آورد . پس آموزش مناسب در معماری متکی است به افرادی خلاق. در این مقاله سعی شده است که با بررسی روند مقوله ی یادگیری و چگونگی فکر کردن دانشجویان در سیر از سوال به جواب با درنظر گرفتن فرایند آموزش معماری و همچنین بررسی نقایص احتمالی آموزش طراحی معماری در قالب کارگاهی توجه ویژه شود. در این پژوهش به تحقیق، مشاهده و مطالعات رفتاری و تجارب شخصی و ... پرداخته شده است. به همین منظور پرسشنامه ای که این موارد را شامل شود دراختیار استادان و دانشجویان این رشته گذاشته شد و پاسخ گروههای هدف مورد مطالعه قرار گرفت و باتوجه به نتایج آن توصیه هایی برای پژوهش محور شدن طراحی و برنامه ریزی ارائه گردید . همچنین در ارتباط بین پژوهش و طراحی به نظر می رسد مقوله ی پژوهش و توجه به آن در تمام مراحل و روند طرح از مطالعه مقدماتی تا اجرا و انجام کار حس تعلق و مشارکت در طراح را قوت می بخشد، اعتبار کارهای طراحی افزایش می یابد و خلاقیت معمار را گسترش می دهد.

کلیدواژه ها:

پژوهش ، فرایند طراحی ، برنامه ریزی ، طراحی خلاقانه