بررسی و ارزیابی علل سکونتگاههای غیررسمی درمنطقه 91با تاکید بر ناحیه 3

جهان به سرعت در حال گسترش زندگی شهری است، سرعت رشد شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه بیشتر ازکشورهای توسعه یافته است. در ایران نیز شهرنشینی با روند سریع همراه بوده و این روند شتابان مسائل و معضلات بسیاری رابرای شهرها به دنبال داشته است. یکی از پیامدهای روند توسعه و تحولات اقتصادی، تحرک مکانی جمعیت در قالب مهاجرت های روستایی- شهری است. هجوم سیل آسای روستائیان به شهرها، بویژه شهرهای بزرگ در کشورهای در حال توسعهرا باید، در از هم پاشیده شدن نظام های سنتی تولید روستائیان از یک سو و وجود فرصت های شغلی مناسب از سوی دیگرجستجو کرد. مهاجران به محله های مهاجرنشین هجوم می برند که در حاشیه شهرها مانند قارچ رشد می کنند و در جایی که حاشیه گندابی یا آپاندیس نواحی شهری نامیده می شود سکنی می گزینند. بسیاری از آن ها در شرایطی زندگی می کنند کهاز کمترین امکانات اولیه نیز بی بهره اند. همزمان با افزایش مکان های الونک نشین، شاهد گسترش بی رویه نابرابری های اجتمای، فقر، بیکاری، بزهکاری، تفاوت های فرهنگی و بی سوادی هستیم. تحقیق حاضر با هدف یافتن راهکارهایی جهت مبارزه با نا امنی ناشی از وجود سکونت گاه های غیر رسمی محله دولت خواه در منطقه 91 تهران انجام گرفته است. روش این تحقیق از نوعتوصیفی- موردی- همبستگی و علی است که با استفاده از پیمایش و با ابزار پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده است. برای تجزیه و تحلیل نتایج از مدل swot استفاده شده است. بر اساس یافته های بدست آمده مشکلات زندگی در روستاها و مهاجرت روستائیان به شهر تهران در شکلگیری سکونتگاه های غیررسمی منطقه 91 مؤثر بوده است. رشد کوره هایآجرپزی در محدوده مورد مطالعه نقش اساسی در جذب مهاجرت های روستایی به این منطقه و شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی داشته است همچنین مشکلات اقتصادی، اجتماعی و کالبدی منطقه مورد مطالعه کیفیت زندگی ساکنان را با دشواری روبرو ساخته است.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های غیر رسمی ، مهاجرت ، کوره های آجرپزی