خوانشی بر اصول معماری پایدار و بررسی جنبه های اکولوژیک آن

زیست و توسعه پایدار امروزه از بحث برانگیزترین موضوعات در معماری است و نظریات گوناگونی در این زمینه ارائه شده است. ولی به طور کلی معماری پایدار را می توان معماری دانست که نسبت به ویژگی ها و شرایط محیطی و مکانی پاسخگو است و از قابلیتهای بستر خود در راستای ایجاد شرایط محیطی مطلوب استفاده بهینه مینماید. یعنی کمترین صدمات را بر محیط زیست دارد. علاوه بر این نسبت به تغییرات، شرایط و نیازها انطباق پذیر و تداوم پذیر است. هدف کلی معماری پایدار یا بهتر بگوییم معماری سبز کاهش آسیب بر محیط زیست، منابع انرژی و طبیعت است، یعنی نیازهایی که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیططبیعی پیرامون خود داشته باشند. معماری پایدار ترکیبی چند ارزشی را در بردارد که هدف کلی آن توسعه ی پایدار و پایداری انسان است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به شرح معماری پایدار و تاثیر چشمگیر و ملموس آن بر حفظ منابع انسانی و محیط زیست پرداخته است

کلیدواژه ها:

توسعه ی پایدار ، معماری پایدار ، طراحی پایدار ، محیط زیست